कथा फेसबुक लभ

-राममणि अधिकारी 

शुक्रबारको दिन खाडी मुलुकमा कार्यरत धेरै नेपालीहरुले पनि बिदा पाउछन । सधै जसो बिहानै उठेर काममा जान ट्रकको पछाडी कोचा कोच गरेर बस्नु पनि नपर्ने बिहानै उठेर कृष्णले घरमा फोन गर्दै गरेको आवाज सपनामा जस्तो अस्पस्ट सुने जस्तो लाग्छ । हिजोको थकाईले गर्दा बास्तबिकता थाहा पाउन सकिन बल्ल तल्ल ९ बजे तिर उठने प्रयास गरे खुट्टा धरमाराई धरमाराई तर सकिन अनि   फेरी पल्टे ओछयानमा  सानो कोठा त्यस भित्र पनि हामि आठ जना बस्ने गर्छौ जस मध्ये  रामप्रसाद, डोलबहादुर ,टेकराज, तुल, बिष्णु र नवराजको रातिको काम  थियो ।कोठामा थियौ म र कृष्ण दाई म उनलाई दाई भन्ने गर्छु उमेरमा खासै फरक त होइन।  तर उनि चार ओटा देश खाडी देश पुगी सकेको रहेछन दुबाई,कतार, ओमन अनि अहिले संगै साउदीअरबमा सुनेको थिय २/४ ओटा मन्दिरमा गएर चार धाम गरे पुण्य पाहीन्छ भनेर तर कृष्ण दाई ७ समुन्द्र परि ४/४ ओटा देश घुम्दा पनि खुसि देखिदैनन थिय ।  म निन्द्राले सुतेको थियन थकाई मर्नको लागि पल्टेको मात्र थिय ११ बजी सकेछ नेपालबाट उनको ४/५ मिसकल आइसकेको रहेछ मोबाइल सिरानी मुनि हुनाले मैले  केहि थाहा पाउन सकिन  ।  सम्झे उनी अनलाइन आइन होला फेसबुकमा अनि उठेर कम्प्युटर खोले  पुरानो त्यस माथि पनि भाइरसले गर्दा होला कम्प्युटर खुल्न नै १५ मिनेट जति लाग्यो सोचे यो कम्प्युटर पनि म जस्तै थकित छ । बल्ल तल्ल फेसबुक खुल्यो अनि हामी बीचमा कुरा हुन थाल्यो ।उनले भनिन आज १४ फेब्रुअरी valentine  day  अथवा प्रणय दिवसको शुभकामना म जम्मा ८ कक्षा मात्र पढेको साउदीअरब आएको नै ४ वर्ष भैसकेको थियो तर घर भने गएको थिइन । श्रीमती भने पनि मैले उनलाई देखेको थियन मात्र फेसबुकमा कुरा भयको ३ वर्ष पुरा भैसकेको थियो । हामी बीच  मा  म गए पछि  बिबाह गर्ने कुरा भयको थियो । म उनलाई धेरै मन पराउन  थालेको थिए कहिल कही पैसा पनि पठाउने गरेको थिय यति लामो समन्ध म हामी दुइ जनाको भबिस्य सम्झेर  बेला बेला खुसि हुने गर्थ्यो  १४ फेब्रुअरी valentine  day  भन्ने सुनेको त थिय ।   तर त्यति धेरै शुभकामना दिनु पर्छ भन्ने मलाई थाहा थिएन मलाई  प्रसङ्ग परिबर्तन गर्न मन लागेको थियो तर उनले फेरी valentine day को दिन के गर्दै छौ भनेर सोधिन म पनि गफ दिन सिपालु थिए अनि भने दिउसो समुन्द्रमा साथीहरुसंग घुम्न जाने विचार छ भने अनि आफु एक्लै छु तिमि भए कति रमाइलो  हुन्थेयो भनेर कल्पनामा उनलाई धेरै खुसि बनाए मैले अलि माथिलो स्तरको हुन्छु भनेर उनलाई धेरै झुटो बोलेको थिय मसंग आइफ़ोन राम्रो ल्यापटप गाडी छ आदि आदि करिब १ घण्टाको कुरा पछि उनिकाम छ भनेर क्षितिजपारी भइन ।  मैले च्याटमा जति नै गफ दिएपनि बस्तिबकता बेग्लै थियो र थाले हिजोको भाडा माझ्न एक  हप्ता लगाएको पसिना डुंग- डुंग गनाउने लुगा  धुन ३/४ बजे तिर सबै काम सकेर फेरी फेसबुक खुल्नु पर्यो  भनेर sign  in गरे तर उनलाई देखिन सोचे १ मिनेट फोन नै गर्नु पर्यो फोन गरे फोन काट्ने बटममा बुढी औला राखेर तर फोन उठेन सोचे उनि कतै गईन होला केहि काममा ब्यस्त होलिन होला दिन कै कुरा नभय पनि दिनको २/४ कल मिसकल आउने जाने भइ रहेन्थ्यो । त्यस पछि अर्को शुक्रबारसम्म हाम्रो सम्पर्क भएन शुक्रबार फोन आउला भनेर मिनेट मिनेटमा मोबइल हेर्दै बसे जमानामा  बा बजार जादा पिपलमेठ आउला कि भनेर बाटो कुरे जस्तो तर फोन आएन म त उनको विश्वासमा   परिसकेको थिए अनि भबिस्यको ठुला-ठुला कल्पना गर्न थालेको थिए उनि र मेरो कल्पनामा धेरै खुसि हुने गरेको थिए सुनौलो भबिस्यको फोन नआउदा सारै दुख लाग्दै थियो  बेलुकी दोर्जु संग १० रियाल  सपित लिएर मोबाइल रिचार्ज  गरेर उनलाई फोन गरे ५/६ चोटी पछि मात्र बल्ल फोन उठ्यो लाग्यो उनि बिरामी छिन २/३ मिनेट के कुरा भयको थियो उनि मसंग रिसाएको  जस्तो लाग्यो अब मलाई धेरै फोन नगर्नु भन्न थालिन मैले केहि गल्ति गरेकी भनेर धेरै माफी मागे म उनको मायामा पागल हुन लागि सकेको थिए । त्यस्तो केहि होइन भनेर त्यो दिन फोन राखिन म भने आफैमा धेरै विछिप्त भए अनि मोबइल मा संदेश पाठ्य माफी मागी मागी तर उनले जवाफ फ़र्काइनन । पर्सिपल्ट बेलुकी  फेरी कृष्ण संग १० रियाल सापटी लिएर मोबइल रिचार्ज  गरेर फोन गरे तर उठेन क्रमिक  रुपमा फोन उठ्न छोडयो म दिनको १५/१६ कल फोन गर्थे तर उनले कहिले फोनको जवाफ गरिनन् दिनको १५/१६ कल फोन गर्दा पनि जवाफ आएन फेसबुकमा र मोबइलमा गरि १०० भन्दा बढी संदेश पठाए तर खबर आएन म धेरै दुखि हुदै थिए कहिले नेदेखेको मान्छेको याद र अतित लाई सम्झेर धेरै कल्पदै थिय तर दिनकै मोबइलमा १ संदेश गर्थे केहि जवाफ आउछ  कि भन्ने सानो  आशा राखेर फेरी अर्को हप्ता को शुक्रबार  आयो उनको यादमा धेरै कल्पदै मोबइल र फेसबुकमा धेरै संदेश पठाय शनिबार नेपालको मैले न चिनेको नम्बरबाट फोन आयो सोचे उनले नम्बर केहि भयर नया नम्बरबाट गरेको होला भनेर धेरै  खुसि हुदै फोन उठाय तर उता बाट केटा मान्छेको आवाज आयो सुरुबाट नै उसले मलाई आपसब्द गर्यो र गाली गर्न थाल्यो म निरही भएर उसको गाली सुन्न बाध्य भय भन्न त मन थियो  हाम्रो अतितका कसम तर म कसैको घर बिगार्न चाहदिन  थिय र सुनिरहे बास्तबिकता उसले भन्दै थियो उ ३ वर्ष मलेसिया बसेर घर फर्केको रहेछ घरमा ३२ महिनाको छोरो छ रे म छाँगाबाट खसे  जस्तो भय सपनाहरु सबै चकनाचुर भय जिन्दगिमा कति सम्म पिडा सहनु पर्ने रहेछ  भनेर आफै लाई धेरै  धिकारे । अन्तिममा मेरो  भित्रि मनले भन्दै थियो यो त फेसबुक लभ पो लाटा ।। क्रमस .......